Rozdział I
Olejek lawendowy, geraniowy, rozmarynowy i różany.
Poznając bliżej pochodzenie, właściwości i nutkę zapachową poszczególnych olejków łatwiej podjąć decyzję, który z nich będzie najlepiej rezonował z nami, z naszymi potrzebami czy upodobaniami.
Olejki lawendowy, geraniowy czy rozmarynowy są wspaniałym trio, który warto mieć w swojej aromatycznej szafce, czy pachnącym pudełeczku. Olejek różany, chociaż dość drogi, może stać się perełką naszych aromatycznych kolekcji.
Olejek lawendowy
Słowo „lawenda” pochodzi od rzymskiego słowa lavare– myć się. Kwiaty i ziele lawendy były ulubionym surowcem Rzymian używanym podczas odświeżających i regenerujących kąpieli. Rzymianie, a także Grecy spalali lawendowe gałązki aby odświeżać i dezynfekować powietrze, szczególnie w czasach zarazy.
Pola lawendy są niezwykle estetyczne i już samo patrzenie na nie wprowadza nas w dobry nastrój. Zebrane w porze kwitnienia roślinki suszy się, a następnie poddaje destylacji parą wodną. Najbardziej bogate w olejki eteryczne odmiany lawendy uprawiane są we Francji i w Bułgarii. Uzyskany olejek jest bezbarwny, chociaż czasem nabiera lekko żółtego koloru.
Jego uspokajające i tonizujące właściwości równoważą nasz system nerwowy, wyciszają, relaksują,obniżają ciśnienie krwi. Dlatego często polecany jest przy przedłużającym się stresie, bezsenności, nadmiernym pobudzeniu, gonitwie myśli, przy bólach migrenowych.
Olejek lawendowy posiada także właściwości antyseptyczne. Można go stosować przy podrażnieniach skóry, otarciach, ukąszeniach, a także przy problemach górnych dróg oddechowych czy zapalaniu dróg moczowych.
Inne zastosowania: stany lękowe, chroniczne zmęczenie, depresja, bóle menstruacyjne, żylaki, trądzik, grzybica stóp, problemy trawienne.
Formy terapii: kąpiel, masaż, kompresy miejscowe, room spray, okrywanie się nagrzanym i skropionym olejkiem ręcznikiem, inhalacje.
Olejek geraniowy
Rodzimym kontynentem geranium jest Afryka. Do Europy dotarł dopiero w XVII wieku. W przeszłości stosowany był głównie w przypadku leczenia różnego rodzaju ran, poparzeń oraz guzów.
Wiele odmian geranium, znanych u nas jako pelargonie, króluje na naszych balkonach. Nie wszystkie jednak są bogate w olejki. Najlepsze olejkodajne gatunki uprawiane są obecnie w Egipcie. Zebrane kwiaty, liście i łodygi poddaje się destylacji parą wodną. Olejek ma delikatną zielono-żółtą barwę i bardzo przyjemny ziołowo-cytrynowy zapach.
Olejek geraniowy ma zarówno lekko pobudzające jak i wyciszające działanie i dlatego jest nieoceniony w równoważeniu funkcjonowania układu nerwowego. Często polecany jest w leczeniu depresji, kompulsywnego objadania się, napadów lęku.
Często nazywany jest przyjacielem kobiet, ponieważ używany jest w pielęgnacji skóry. Łagodzi podrażnienia, spowalnia procesy starzenia skóry, jest przeciwzmarszczkowy. W okresie menopauzypomaga w łagodzeniu zmiennych stanów emocjonalnych.
Olejek geraniowy dobrze komponuje się z innymi olejkami, np. z bergamotowym czy pomarańczowym.
Inne zastosowania: przeziębienia, katar, cellulit, bóle menstruacyjne, zaburzenia krążenia, zaburzenia gastryczne, infekcje skóry.
Formy terapii: inhalacje, kąpiele, masaże, wody zapachowe.
Olejek rozmarynowy
Jako pierwsi docenili go Egipcjanie. Rzymianie i Grecy uważali, iż symbolizuje miłość i śmierć. Z powodu antyseptycznych właściwości rozmaryn był palony na głównych placach osad, a spleciony w wieniec noszony na szyi podczas przeróżnych plag i zaraz.
Obecnie rozmaryn znajduje szerokie zastosowanie w kuchni. Idealnie komponuje się z daniami warzywnymi czy pieczonymi ziemniakami. Jego małe, twarde, szaro-zielone liście oraz jasne niewielkie kwiaty wydzielają intensywny aromat.
Olejek otrzymywany jest metodą destylacji parą wodną listków i kwiatów. Jest przezroczysty i ma mocny, ciepły zapach z nutą drewna.
W swoim działaniu jest pobudzający, poprawia krążenie krwi i pamięć. Ma wspaniały wpływ na układ trawienny i jelita: wspiera trawienie, łagodzi wzdęcia, hamuje biegunkę.Posiada także delikatne antyseptyczne i przeciwbólowe właściwości, więc można go stosować w przeziębieniu, zapaleniu oskrzeli, oparzeniach skóry.
Inne zastosowania: chroniczne zmęczenie, ospałość umysłowa, zaburzenia pracy serca, reumatyzm i artretyzm, astma, bóle głowy, bóle menstruacyjne, bóle mięśniowe.
Formy terapii: inhalacje, kąpiele, masaże.
Uwaga! Olejek rozmarynowy należy używać w dużym rozcieńczeniu. Stosowany w nadmiarze może wywołać atak epilepsji. Nie należy go używać w pierwszym trymestrze ciąży oraz przy wysokim ciśnieniu krwi.
Olejek różany
Róże od zawsze były kochane za ich zapach, delikatność płatków, różnorodność kwiatostanów, kolory. Rzymianie używali róż do splatania pachnących girland, aromatycznych kąpieli i oczywiście perfum. Przystrajano nimi bramy i budynki podczas różnych uroczystości. Podobno Kleopatra pokrywała płatkami róż podłogę swojej sypialni, aby uwieść Marka Antoniusza.
Pod względem pozyskiwania olejku najcenniejszym gatunkiem jest róża damasceńska, uprawiana głównie w Bułgarii w Dolinie Róż. Specyficzny mikroklimat Doliny oraz warunki glebowe wydobywają z róży damasceńskiej niebywały aromat oraz intensyfikują lecznicze właściwości.Innym olejkodajnym gatunkiem jest Centifolia hodowana we Francji, Maroku i Algierii.
Kwiaty zbierane są o świcie, a olejek otrzymywany jest przez wielofazową destylację parą wodną, która trwa 24 godziny. Olejek różany jest jednym z najdroższych, ponieważ do otrzymania 1 kg olejku potrzeba 5 ton płatków!
Słodki, szlachetny zapach przyciąga nie tylko kosmetologów ale i naturoterapeutów. Olejek różany poprawia nastrój, uwalnia od psychicznego zmęczenia, bólu głowy, łagodzi objawy menopauzy, leczy problemy skórne, wzmacnia ścianki naczyń krwionośnych w skórze, oczyszcza i odmładza skórę. Reguluje także pracę gruczołów łojowych, redukuje blizny i rozstępy.
Jest jednym z najbardziej bezpiecznych, dlatego nadaje się do skóry delikatnej, starzejącej się, przesuszonej. Niektóre panie skrapiają nim bieliznę czy pościel.
Inne zastosowania: depresja, bezsenność, napięcie nerwowe, chroniczny stres, bezpłodność, nudności, spierzchnięta skóra, oparzenia.
Formy terapii: kąpiele, masaże.
